Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΜΑΣΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΜΑΣΩΝΙΑΣ

ΥΠΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Επειδή ζούμε σε μέρες άγριας λογοκρισίας από την Παγκόσμια Δικτατορία της Νέας Τάξης, άν το παραπάνω βίντεο "χαθεί",

μπορείτε να το βρείτε και εδώ:

condemnation of freemasonry by the Greek Orthodox Church https://rutube.ru/video/74e42e5ba0c89f664ee838bceaeafda0/

"Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος,

κατά την συνεδρίαση της στις 12 Οκτωβρίου 1933,

αφού ανέλαβε την μελέτη και την εξέταση της Μασωνίας,

του διεθνούς αυτού μυστικού οργανισμού,

και αφού άκουσε με προσοχή την εισηγητική έκθεση

της τετραμελούς επιτροπής από Αρχιερείς

που συγκροτήθηκε από την Ιερά Σύνοδο της περιόδου που μόλις έληξε,

όπως και την γνωμάτευση της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών,

και δε την συννημένη ιδιαίτερη γνώμη επί του θέματος,

του Καθηγητού κ. Παναγιώτη Μπρατσίωτη,

έχοντας δε ταυτόχρονα υπ’ όψιν

τα ελληνικά και ξένα δημοσιεύματα περί του ζητήματος αυτού,

μετά από συζήτηση που διεξήχθη,

κατέληξε στα επόμενα συμπεράσματα,

που έγιναν ομόφωνα δεκτά,

από όλους τους Αρχιερείς που την συγκροτούν.

Η Μασωνία,

δεν είναι κάποια απλή φιλανθρωπική Ένωση ή φιλοσοφική Σχολή,

αλλά αποτελεί μυσταγωγικό σύστημα,

που θυμίζει τις παλιές εθνικές θρησκείες ή λατρείες,

από τις οποίες κατάγεται

και των οποίων, αποτελεί συνέχεια και αναβίωση.

Αυτό, δεν το ομολογούν απλά,

αλλά και το διακηρύττουν με καμάρι,

οι ίδιοι οι πρόκριτοι, των δασκάλων των Στοών,

και επιβεβαιώνουν με τα δικά τους λόγια:

- ότι «η Μασωνία είναι η μόνη που επέζησε από τα αρχαία μυστήρια

και μπορεί να αποκαλεστεί ο φύλακας τους»

(Ward, Freemasonry and the Ancient Gods, p. 347-350).

- Ότι ο Τεκτονισμός "είναι κατ' ευθείαν απόγονος των Αιγυπτιακών μυστηρίων"

(Leadbeater, "Τα αρχαία Μυστήρια και ο Τεκτονισμός",

σε μετάφραση από τα Αγγλικά, Αθήνα 1927)

- ότι "το φτωχό εργαστήριο της Μασωνικής Στοάς δεν είναι τίποτε άλλο,

παρά μόνο τα σπήλαια και αι σκιάδες των βελανιδιών και των κέδρων των Ινδιών

και τα άγνωστα βάθη των πυραμίδων

και οι κρύπτες των μεγαλοπρεπών ναών της Ίσιδος

(Γ. Σώκου, ομιλία στον "Πυθαγόρα", τομος Ζ, σελ. 13)

- ότι "Η Ελληνική Μυστηριακή Τεκτοσύνη,

αφού διέτρεξε τα φωτεινά μονοπάτια της γνώσης,

με άρχοντες των μυστηρίων τον Προμηθέα, τον Διόνυσσο, τον Ορφέα,

απετύπωσε τους αιωνίους νόμους του Σύμπαντος".

(Γ. Σκαλιέρη, βλέπε Λεύκωμα

γιά τα πενήντα χρόνια του "Πυθαγόρα", σ. 136-142)

Άλλωστε, η σχέση αυτή της Μασωνίας

με τα αρχαία ειδωλολατρικά μυστήρια,

φαίνεται και από τα δρώμενα και τα τελούμενα στις μυήσεις της.

Γιατί, όπως στα δρώμενα των παλαιών ειδωλολατρικών μυστηρίων,

επαναλαμβανόταν το δράμα των αγώνων και του θανάτου του μυστηριακού θεού,

μέσω δε της μιμίσεως και της επαναλήψεως του δράματος αυτού,

αυτός που πέρναγε μύηση, πέθαινε συμβολικά,

μαζί με τον πάτρωνα της μυστηριακής θρησκείας,

ο οποίος ήταν πάντα ένα μυθικό πρόσωπο,

που συμβόλιζε τον ήλιο,

ή την φύση, που πεθαίνει τον χειμώνα,

και ξαναγεννιέται την άνοιξη,

όπως γίνεται και στην μύηση του τρίτου βαθμού της Μασωνίας.

Πράγματι δε, αυτή η μύηση,

αποτελεί μιά δραματική αφήγηση του θανάτου του Χιράμ,

του πάτρωνα της Μασωνίας,

και είναι ένα είδος μιμητικής επανάληψης του θανάτου αυτού,

στην οποία, αυτός που περνάει μύηση, συμπάσχει με τον Χιράμ,

αφού δέχεται τα ίδια χτυπήματα,

στα ίδια μέρη του σώματος, με τον Χιράμ.

(Τυπικά των Συμβολικών βαθμών,

Ανατολή Αθηνών, 1891, σελ 100 και επόμενες).

Κατά ομολογία δε,

των ίδιων των προκρίτων δασκάλων της Μασωνίας,

ο Χιράμ είναι μία, από τις χιλιάδες προσωποποιήσεις του ¨Ηλιου,

όπως και ο Όσιρις, ο Μίθρας και ο Βάκχος.

(Clavel, Histoire pittoresque de la Franc-maconnerie, έκδοση β', σελ 54 και 56.

Ragon, Rituel du Grade de maitre, p. 9.

Alexe Lenoir, La Franc-maconerie rendue a sa veritable origine, σελ. 266)

Έτσι, είναι αποδεδειγμένο,

ότι η Μασωνία είναι μιά μυστηριακή θρησκεία,

τελείως διαφορετική, ξεχωρισμένη και ξένη

προς την Χριστιανική Θρησκεία.

Άλλωστε, αυτό φαίνεται,

χωρίς να επιδέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση,

και από το γεγονός,

ότι οι Μασώνοι έχουν τους δικούς τους ναούς με βωμούς,

τους οποίους οι πρόκριτοι των Τεκτόνων

χαρακτηρίζουν, «ως εργαστήρια,

τα οποία δεν μπορεί να υστερήσουν σε ιστορία και αγιότητα,

από την Εκκλησία»

(Γ. Σώκου, Πυθαγόρας Ζ', σελ. 19-20)

και ως ναούς της αρετής και της σοφίας,

μέσα στους οποίους λατρεύεται το υπέρτατον Όν

και διδάσκεται η αλήθεια.

(Τεκτονικόν εγκόλπιον, σελ. 27).

Έχουν δικές τους θρησκευτικές τελετές, δηλαδή

- την τελετή υιοθεσίας λυκόπουλου (μικρού μασώνου) ή το τεκτονικό βάπτισμα,

- την τελετή της συζυγικής αναγνώρισης ή τον τεκτονικό γάμο,

- το τεκτονικό μνημόσυνο,

- τα εγκαίνια τεκτονικού ναού κ.λ.π.

Οι Μασώνοι έχουν επίσης

- δικές τους μυήσεις

- δικά τους τελετουργικά Τυπικά,

- δική τους ιεραρχική τάξη και

- ορισμένη πειθαρχία.

Όπως δε, θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς

- και από τις «τεκτονικές αγάπες» (συμπόσια)

- και από τον εορτασμό των δύο ηλιοστασίων,

του χειμερινού και του θερινού

με θρησκευτικά συμπόσια και κοινά γλέντια,

είναι θρήσκευμα φυσιολατρείας.

Και φαίνεται από μιά πρώτη ματιά

ότι η Μασωνία συμβιβάζεται προς κάθε άλλη θρησκεία,

αφού δεν ενδιαφέρεται άμεσα, σε ποιό θρήσκευμα,

ανήκει ο καθένας, από τους μύστες της.

Αυτό όμως, οφείλεται στον συγκρητιστικό χαρακτήρα της,

(*** συγκρητισμός είναι μιά σαλάτα,

με ανάκατα στοιχεία από διάφορες θρησκείες)

πράγμα που επίσης αποδεικνύει, ότι η Μασωνία

είναι απόγονος και συνεχιστής

των αρχαίων ειδωλολατρικών μυστηρίων,

τα οποία δεχόντουσαν στις μυήσεις τους,

λάτρες όλων, των οποιωνδήποτε θεοτήτων.

Αλλά, όπως τότε οι μυστηριακές θρησκείες

παρά το φαινομενικό πνεύμα,

της ανοχής και της φιλοξενίας άλλων θεοτήτων,

οδήγησαν στον συγκρητισμό,

και υπονόμευσαν και συγκλόνισαν σταδιακά,

την εμπιστοσύνη και την αφοσίωση,

στις λατρείες που υπήρχαν τότε,

έτσι και η Μασωνία σήμερα,

θέλει να συμπεριλάβει στους κόλπους της σιγά σιγά,

ολόκληρη την ανθρωπότητα,

και καθώς υπόσχεται ότι θα της δώσει

την ηθικοποίηση και την τελειοποίηση

και την γνώση της αλήθειας,

ανυψώνει τον εαυτό της σε ένα είδος Πανθρησκείας,

που θεωρεί όλες τις (άλλες) θρησκείες, κατώτερες της,

χωρίς να εξαιρείται ούτε η Χριστιανική από αυτό.

Καλλιεργεί δε έτσι, στους μύστες της, την εντύπωση,

ότι μόνο μέσα στις Μασωνικές Στοές,

γίνεται η κατεργασία και η λείανση

του ακατέργαστου και άξεστου βράχου (του χαρακτήρα).

Άλλωστε, από μόνο του, το γεγονός

ότι η Μασωνία δημιουργεί αδελφότητα,

που θεωρεί ανώτερη, από κάθε άλλη ξένη προς αυτήν αδελφότητα,

την οποία θεωρεί, ότι αποτελείται από ασεβείς (βέβηλους),

ακόμα και άν συμβαίνει να είναι χριστιανική,

αποδεικνύει φανερά,

τις αξιώσεις της, να γίνει Πανθρησκεία.

Συνεπώς, με την Μασωνική μύηση,

ο «Χριστιανός» (που αρνήθηκε τον Χριστό), γίνεται αδελφός,

του μυημένου «Οθωμανού» (που αρνήθηκε τον Μωάμεθ),

ή του «Βουδιστή» (που αρνήθηκε τον Βούδα),

ή οποιουδήποτε Ορθολογιστή (Υλιστή),

κατά τη στιγμή, που ο μη-μυημένος στην Μασωνία Χριστιανός,

γίνεται γιά αυτόν ασεβής (βέβηλος).

Από την άλλη, η Μασωνία εξυψώνοντας την γνώση

και υποβοηθώντας την ελεύθερη έρευνα,

«μή βάζοντας κανένα όριο στην αναζήτηση της αλήθειας»

(κατά τα Τυπικά και το Σύνταγμα της)

επί πλέον δε υιοθετώντας την λεγόμενη φυσική ηθική,

έρχεται σε οξεία αντίθεση με την Χριστιανική Θρησκεία.

Γιατί η Χριστιανική Θρησκεία,

πάνω από κάθε τι άλλο, εξυψώνει την πίστη,

περιορίζοντας την ανθρώπινη λογική,

μέσα στα όρια που χαράσσονται από την θεία αποκάλυψη

και οδηγώντας στην αγιότητα,

μέσω της υπερφυσικής ενέργειας της Θείας Χάρης.

Με άλλα λόγια, ενώ ο Χριστιανισμός,

ως εξ αποκαλύψεως Θρησκεία,

που έχει δόγματα και αλήθειες, τόσο λογικές

όσο και πέρα από την λογική (υπερφυσικές),

ζητάει πρώτα την πίστη,

και βασίζει το ηθικό του οικοδόμημα,

πάνω στην υπερφυσική θεία Χάρη,

η Μασωνία έχει μόνο φυσικές αλήθειες,

στην επίγνωση των οποίων καλεί τους μύστες της,

μέσω της ελεύθερης σκέψης και έρευνας,

με μοναδικό εφόδιο τη λογική (τον ορθό λόγο).

Στηρίζει δε, το ηθικό της οικοδόμημα

μόνο επάνω στις φυσικές δυνάμεις του ανθρώπου,

επιδιώκοντας εντελώς φυσικούς σκοπούς.

Έτσι, αφού είναι ολοφάνερη

η ασυμβίβαστη αντίθεση

ανάμεσα στον Χριστιανισμό και την Μασωνία,

είναι φυσικό, ότι οι μέν οπουδήποτε αλλόδοξες Εκκλησίες

οδηγήθηκαν στο να ταχθούν αντιμέτωπες με την Μασωνία,

και όχι μόνο η Δυτική Εκκλησία,

η οποία και γιά δικούς της λόγους,

με αλλεπάλληλες παπικές εγκυκλίους

καυτηρίασε την τεκτονική κίνηση,

αλλά και οι Λουθηρανικές και Μεθοδιστικές

και Πρεσβυτεριανές Κοινότητες,

την εκήρυξαν ασυμβίβαστη προς τον Χριστιανισμό.

Πολύ δε περισσότερο, η Ορθόδοξη Εκκλησία,

που κράτησε ανόθευτο τον θησαυρό της Χριστιανικής αλήθειας,

όσες φορές παρουσιαζόταν ζήτημα περί Μασωνίας,

τασσόταν εναντίον της.

Ακόμα δε, πρόσφατα η διορθόδοξη Επιτροπή,

που συνεδρίασε στο Άγιο Όρος,

στην οποία συμμετείχαν με αντιπροσώπους τους,

όλες οι αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες,

χαρακτήρισαν την Μασωνία,

«ως αντιχριστιανικό και παραπλανημένο σύστημα».

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος δε,

στη συνεδρίαση της που αναφέρθηκε,

άκουσε και δέχθηκε το συμπέρασμα αυτό, με ανακούφιση,

από την μελέτη του οποίου και την συζήτηση που διεξήχθη,

ο Μακαριώτατος Πρόεδρος της,

Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος,

δήλωσε συμπερασματικά κατά λέξη τα εξής:

«Η Μασωνία είναι τελείως ασυμβίβαστη με τον Χριστιανισμό,

εφ’ όσον είναι μυστικό Σωματείο,

που ενεργεί και διδάσκει κρυφά και σε κλειστό κύκλο,

και θεοποιεί τον ορθολογισμό.

Η Μασωνία δέχεται ως μέλη της,

όχι μόνο τους Χριστιανούς,

αλλά και Εβραίους και Μουσουλμάνους.

Επομένως, δεν μπορεί να επιτραπεί σε κληρικούς,

να συμμετέχουν στο Σωματείο αυτό.

Θεωρώ δε, άξιο καθαιρέσεως,

κάθε κληρικό που συμμετέχει στο Σωματείο αυτό.

Αυτό δε, πρέπει να διακηρυχθεί.

Πρέπει να γίνει σύσταση, σε όσους πήγαν εκεί,

χωρίς να προσέξουν, και χωρίς να εξετάσουν, τι είναι η Μασωνία,

να διακόψουν κάθε σχέση μαζί της,

γιατί μόνο ο Χριστιανισμός, είναι η θρησκεία,

η οποία διδάσκει την απόλυτη αλήθεια

και ικανοποιεί, τις θρησκευτικές και ηθικές ανάγκες του ανθρώπου.»

Ομόφωνα δε και ολόψυχα,

όλοι οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος,

αφού εγκρίναμε τα παραπάνω,

λέμε ότι η Μασωνία

είναι εντελώς ασυμβίβαστη με τον Χριστιανισμό,

και ότι τα πιστά παιδιά της Εκκλησίας,

πρέπει να μείνουν μακριά από την Μασωνία.

Με ακράδαντη πίστη στον Κύριο μας Ιησού Χριστό,

«διά μέσου του οποίου, έχουμε

την απολύτρωση με το αίμα Του,

την συγχώρεση των παραπτωμάτων

και τον πλούτο της Χάρης Του,

η οποία περίσσευσε ανάμεσα μας,

με κάθε σοφία και φρόνηση»

(Επιστολή Αποστόλου Παύλου προς Εφεσίους 10:7-8)

είμασται κάτοχοι της αλήθειας

που αποκαλύφθηκε διά μέσου Αυτού,

και κηρύχθηκε από τους Αποστόλους,

«όχι με την πειθώ, των λόγων της ανθρώπινης σοφίας,

αλλά με την απόδειξη του Αγίου Πνεύματος

και της Θείας Δυνάμεως»

(Α’ Επιστολή Αποστόλου Παύλου προς Κορινθίους 2:4)

συμμετέχοντας στα θεία μυστήρια,

διά μέσου των οποίων αγιαζόμασται

και σωζόμασται σε αιώνια ζωή.

Πρέπει να μην χάσουμε την Χάρη του Χριστού,

συμμετέχοντας σε ξένα μυστήρια.

Δεν είναι καθόλου σωστό,

να ανήκει κάποιος στον Χριστό,

και να αναζητάει μακριά Του,

την λύτρωση και την ηθική τελείωση.

Είναι λοιπόν ασυμβίβαστος,

ο αληθινός και γνήσιος Χριστιανισμός με την Μασωνία.

Οπότε, και αυτοί που έτυχε να μπλεχτούν

στην μύηση των Μασωνικών μυστηρίων,

πρέπει από εδώ και μπρός, να μείνουν μακρία,

από κάθε επικοινωνία

με τις Μασωνικές Στοές και τις εργασίες τους,

και να είναι βέβαιοι,

ότι έτσι, ανανεώνουν με ασφάλεια,

τους δεσμούς τους με τον Ένα Κύριο και Σωτήρα μας,

που χάλασαν, από άγνοια και κακή εκτίμηση των πραγμάτων.

Ιδίως αυτό, το αποδέχεται με πολλή στοργή,

η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος,

από τους μύστες των Στοών,

με την πεποίθηση, ότι οι περισσότεροι από αυτούς,

δέχθηκαν την τεκτονική μύηση, χωρίς την επίγνωση,

ότι με αυτήν, αλλαξοπιστούν σε άλλη θρησκεία,

αλλά αντίθετα, από άγνοια,

νομίζοντας ότι αυτό δεν έχει καμμία επίπτωση,

στην θρησκεία των πατέρων τους.

Συνιστά δε η Ιεραρχία προς αυτούς, την συμπάθεια,

και με κανένα λόγο την εχθρότητα και το μίσος,

των πιστών παιδιών της Εκκλησίας,

τα προσκαλεί δε, ώστε μαζί της,

με χριστιανική αγάπη και μέσα από την καρδιά τους,

να εύχονται, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός,

που είναι «η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή»

(Κατά Ιωάννη 14:16)

να φωτίσει και να φέρει πίσω στην αλήθεια,

αυτούς που παραπλανήθηκαν από άγνοια.

(Ακολουθούν οι υπογραφές, των μελών της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος)

Πηγή: Η Μασωνία υπό το Φώς της Αληθείας,

Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου

Εκδόσεις Ι.Μ. Κεχαριτωμένης, Αθήνα 2001,

έκδοση 8η, σελ. 154-157